TURBYULENS

Malubak na tila ang kalsada ng langit
na aking binaybay na dala ang himig
at heleng malambing ngunit 'di umubrang
magdala ng himbing sa puyat na tampipi.

Ma-ugoy ang duyang higante kong lulan
kay tayog ng lundag at kay lalim ng bagsak,
napuno ng sindak itong aking paglayag
pabalik, pauwi dun sa kuna kong dati-

Naming kalye, palaruang maluwag,
madilim, maliwanag, mapayapa't marahas;
kung minsa'y malinis, madalas ay marungis,
nguni't walang salang takbuhan parati.

Malubak din pala ang kalsada sa langit,
ako'y tila bangkang pumalaot mabuti
sa gitna ng dagat sa kasagsagan ng sigwa
at tanging sindak ang hapuna't almusal.

Ba't dati'y masarap ang nakatingala,
tulalang nakatitig sa malambot na ulap,
at malinaw na asul ang kisameng mataas
na panglinis kong lagi sa limahid ng lupa.

Ba't dati ang akala'y matuwid ang kalsada
at makinis na puti ang kanyang palitada
ay ngayon may nginig at nababahala
na baka magmistulang ligaw na saranggola.

Malubak mang tila ang kalsada ng langit
ang hanging daana'y lawit man ang sungit
ang lahat ng ito'y 'di inaalintana
sapagkat sabik na sa hapag ng pag-ibig.